Lietuviškai
Русский
English
Koncert odbył się przy Ośrodku Kultury w Sużanach (rejon wileński). Było zimno, wietrznie, siąpił deszcz, ale wierna publiczność i zaproszeni gości nie zawiedli. Siedzieli i stali pod parasolami, w płaszczach przeciwdeszczowych, przytupując nogami w rytm muzyki. Bo jak zapewnił na początku koncertu prowadzący Piotr Andrzejewski, „Kapela Świętojańska na pewno was rozgrzeje, bo przygotowała najpiękniejszy program z możliwych”.
Swój występ Kapela Świętojańska rozpoczęła od niespodzianki. „Pierwszy utwór, który wykonaliśmy, został napisany specjalnie na nasz jubileusz przez naszego przyjaciela, wileńskiego poetę Aleksandra Śnieżkę. Aranżację opracował nasz znany wileński muzyk i kompozytor Rafał Jackiewicz” – powiedziała ze sceny grająca na skrzypcach kierowniczka zespołu Emilia Żdanowicz-Pečkienė. I dodała wesoło: „Postaramy się, aby dzisiaj panowała ciepła atmosfera, żebyście czuli się jak wielka rodzina. Gwarantujemy wam dobre emocje i dobrą muzykoterapię, która będzie skuteczna, bezpieczna i nie będzie miała skutków ubocznych. Kapela, „pojechali!”.
Na znak kierowniczki huknęła skoczna muzyka, zabrzmiała kolejna wesoła piosenka i zafalowały kolorowe spódnice zespolanek… Podczas kilkugodzinnego koncertu kapela wykonała znane polskie piosenki ludowe i popularne, jak też utwory innych narodów oraz własne kompozycje.
Oprócz skocznej muzyki było też wiele życzeń, ciepłych słów i wyrazów uznania z ust zaproszonych gości. Każdy mógł wejść na scenę, aby złożyć jubileuszowe gratulacje.
„W Sużanach dorasta już drugie pokolenie, które nie wyobraża sobie życia bez Kapeli Świętojańskiej. I tak ma być. Nikt nie wyobraża Ziemi Sużańskiej bez waszej skocznej muzyki, radosnej tak jak dzisiaj. Wszędzie jesień i pochmurnie, a w Sużanach barwnie i wesoło” – powiedziała obecna na koncercie poseł z ramienia AWPL-ZChR Rita Tamašunienė. Przywołując słowa św. Jana Pawła II o tym, że człowiek żyje prawdziwie ludzkim życiem dzięki kulturze, podziękowała zespołowi „za wszystkie lata działalności artystycznej, wypełnionej licznymi koncertami, obecność w życiu kulturalnym i społecznym Wileńszczyzny, zaangażowanie i miłość do muzyki” i życzyła pomyślności na dalsze lata. Nie zapomniała też o założycielu i pierwszym kierowniku kapeli – Janie Szpakowie, składając mu podziękowania.
Przybyła na koncert wicemer rejonu wileńskiego Teresa Dziemieszko przyznała się, że jest wielką wielbicielką Kapeli Świętojańskiej. W imieniu mer rejonu Marii Rekść i swoim podziękowała sużańskiej kapeli za to, że „jesteście wizytówką rejonu w innych miejscowościach Litwy, jak również za granicą”. Wręczyła dyplomy gratulacyjne dla kierownik Emilii Żdanowicz-Pečkienė oraz akordeoniście zespołu – Zygmuntowi Żdanowiczowi, który, jak podkreśliła, jest mistrzem w wielu dziedzinach, bo i gra, i śpiewa, i jest pszczelarzem, i dziennikarzem, i radnym.
To, że Kapela Świętojańska ciągle się rozwija, powiększa i pięknieje, zauważył dyrektor Wielofunkcyjnego Ośrodka Kultury w Niemenczynie German Komarowski. „Ogromna i piękna jest ta kapela. Przypomniałem wasz jubileusz przed pięciu laty w tym ośrodku. Zdaje się, że was było mniej. Teraz widzę 10-osobowy skład, kilka osób nowych. Widzę też znajome osoby, które od wielu lat są w zespole” – mówił Komarowski. Pochwalił też nowe stroje uczestników kapeli. „To ogromna praca kierowniczki zespołu. Wiem, jaka to żmudna i długa praca. Czasem trzeba dogodzić każdej dziewczynie, każdej uczestniczce kapeli. Wam to się udaje wspaniale. Wyglądacie bardzo ładnie” – mówił. A mówiąc o nowej piosence zespołu, zwrócił uwagę na to, że nie każdy zespół ludowy czy kapela podejmuje się trudu, żeby zrobić coś nowego. „A wy macie chęć. Nie tylko gracie znane powszechnie piosenki, ale tworzycie nowe rzeczy. To ogromna wartość w kulturze” – zaznaczył dyrektor Wielofunkcyjnego Ośrodka Kultury w Niemenczynie. I żeby kapela nadal miała motywację i energię do rozwoju twórczego, wręczył na ręce kierowniczki bon o wartości 2 tys. euro na zakup rzeczy, które potrzebne są na scenie.
Kapela Świętojańska aktywnie występuje nie tylko na Wileńszczyźnie, ale i poza jej granicami. Jest często zapraszana do Polski. Występowała na scenach w Kętrzynie, Ostródzie, Węgorzewie, Stargardzie Szczecińskim, Poznaniu, Olsztynie, Radomiu, Lidzbarku Warmińskim i in. Wielokrotnie z powodzeniem brała udział w Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie i in. W ostatnich latach daje też czadu na święcie muzyki ludowej „Kaimynų pasiutvakaris” w Ceikiniai w rejonie ignalińskim.
